به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «علی‌اصغر وصالی» متولد سال ۱۳۲۹ در محله دولاب تهران، در سال‌های جوانی توانست با مشقت فراوان از ایران خارج شده و دوره‌های چریکی را در میان مبارزان فلسطینی طی کرده و سپس به ایران برگردد و زندگی مخفی خود را شروع کند؛ اما سرانجام توسط عوامل رژیم طاغوت بازداشت شده و اول به اعدام و بعد با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شد؛ ولی بعد‌ها حکم تغییر کرد و ۱۲ سال زندان برایش بریدند.
وی در اواخر سال ۱۳۵۶ بعد از پنج سال و نیم حبس، از زندان آزاد شد و سپس با پیروزی انقلاب اسلامی، انتظامات زندان قصر را تشکیل داد و در سال ۱۳۵۹ نیز وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و از بنیانگذاران اصلی بخش اطلاعات سپاه شد و مدتی نیز فرماندهی بخش اطلاعات خارجی را بر عهده گرفت.
روحیه «علی‌اصغر وصالی» به‌هیچ‌وجه با امور اداری و ستادی سازگار نبود؛ به‌همین دلیل مسئولیت خود را در ستاد مرکزی سپاه پاسداران رها کرده و به جبهه غرب شتافت تا به نبرد رودررو با ضدانقلاب و متجاوزین بعثی بپردازد.
وی با گردان تحت امر خود در سخت‌ترین جبهه‌های غرب کشور به نبرد با ضدانقلاب و ارتش بعث پرداخت و بسیاری از نیروهایش در همین زمان به شهادت رسیدند. او همچنین در غائله پاوه دوشادوش شهید «مصطفی چمران» با گروهک‌های معارض جنگید.
نیرو‌های تحت امر «علی‌اصغر وصالی» به‌دلیل بستن دستمال سرخ بر گردن هایشان به گروه «دستمال سرخ‌ها» شهرت داشتند؛ وجه تسمیه این گروه، به شهادت یکی از اعضای جوان آن باز می‌گردد که به هنگام شهادت، لباسی سرخ بر تن داشت که همرزمانش به عنوان یادبود وی، تکه‌هایی از لباس او را بر گردن بستند و عهد کردند که تا گرفتن انتقام وی، آن را از خود جدا نکنند.
روز تاسوعای سال ۱۳۵۹ تصمیم گرفته شد تا عملیاتی برای روز عاشورا تدارک دیده شود؛ بنابراین حوالی ظهر عاشورا، اصغر وصالی در تنگه حاجیان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بر اثر همین جراحت، مصادف با چهلمین روز شهادت برادرش «اسماعیل وصالی» به شهادت رسید و پیکر پاک او در قطعه ۲۴ بهشت زهرا (س) تهران در کنار برادرش و در میان یارانش (گروه دستمال سرخ‌ها) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/ 113
